Lata 30. to prawdziwa rewia fryzjerskich inspiracji. To czas, kiedy pojawiły się fale Marcela, eleganckie boby, koki, chłopięce cięcia i słynne fale „S”. Panie eksperymentowały z objętością, kształtem i akcesoriami, tworząc uczesania ponadczasowe i pełne klasy. Sprawdź, jakie fryzury królowały na ulicach i salonach tamtych lat!
1. Fala Marcela
Fala Marcela to jedna z najbardziej charakterystycznych fryzur w modzie lat 30. Jej elegancja i wyraziste fale były inspirowane francuskim stylem, wprowadzonym przez stylistę Marcela Grateau. To właśnie ta technika sprawiła, iż kobiety zaczęły eksperymentować z krótszymi cięciami i wyraźnie zarysowanym skrętem włosów na całej długości. Stylizacja polegała na wykorzystaniu specjalnych, karbowanych żelazek, dzięki którym uzyskiwano uporządkowane, głębokie fale i połysk.
Ten typ uczesania był wybierany głównie na specjalne okazje, kiedy istotna była trwałość i wrażenie luksusu. Najlepiej prezentował się na krótszych lub średnich włosach, ale odważniej eksperymentowały z nim także posiadaczki dłuższych pasm. Fala Marcela łączyła w sobie zarówno nowoczesność, jak i subtelny romantyzm epoki.
2. Finger waves
Finger waves to kultowa fryzura retro rozpoznawalna przez precyzyjnie ułożone fale przypominające literę S. Stylizacja ta wywodzi się z lat 20. oraz 30. i była niezwykle popularna wśród gwiazd Hollywood. Jej wykonanie wymagało rozwiniętej techniki: na wilgotne, żelowane włosy nakładano stylizator, a potem kształtowano fale palcami oraz cienkim grzebieniem. Dzięki wsuwkom i klipsom utrwalano układ, a po wysuszeniu i zdjęciu spinek fryzura prezentowała się świeżo i efektownie.
Finger waves były wyborem kobiet ceniących sobie wyraźny styl i oryginalność. Klasyczne wykończenie pasowało do wieczorowych stylizacji, szczególnie jeżeli fryzura była połączona z eleganckimi dodatkami takimi jak opaski czy spinki. Ten trend powraca nie tylko na wybiegach, ale i podczas uroczystych wydarzeń, gdzie podkreśla indywidualizm i klasę.
3. Bob z głębokim przedziałkiem
Bob z głębokim przedziałkiem to uczesanie, które zdobyło ogromną popularność w latach 30-tych dzięki swojej prostocie i nowoczesnemu charakterowi. Włosy były przycinane równo, tuż nad ramionami, a jeden bok fryzury podkreślał głęboki, boczny przedziałek. Ten prosty zabieg nadawał fryzurze asymetrii, świeżości i pozwalał podkreślić rysy twarzy właścicielki.
Fryzura ta była symbolem kobiecości i wyzwolenia – kobiety, które wybierały boba, często przełamywały schematy i sięgały po modę z wybiegu. Styl ten dawał również szansę na różnorodność: końcówki można było lekko podkręcić lub wygładzić, w zależności od indywidualnych preferencji.
W praktyce bob z głębokim przedziałkiem:
- pasował niemal do każdego kształtu twarzy,
- był łatwy do modelowania,
- idealnie współgrał z falami czy lekkim skrętem końcówek.
4. Kręcone końcówki
Kręcone końcówki to trend, który szczególnie upodobali sobie styliści lat 30-tych. Włosy gładko przylegały do głowy na całej długości, podczas gdy same końce były delikatnie podkręcone, tworząc efekt lekkości i finezji. Najpopularniejszy był skręt od wysokości ucha, co powodowało, iż fryzura wyglądała niezwykle dziewczęco, choćby przy bardzo klasycznym cięciu.
Dzięki temu rozwiązaniu włosy stawały się bardziej podatne na układanie, a fryzura – mimo prostoty – nabierała wyjątkowego charakteru. Technika modelowania końcówek pozwalała także optycznie zwiększyć objętość fryzury oraz dodać twarzy łagodności.
Do uzyskania kręconych końcówek najczęściej używano:
- wałków do modelowania,
- lekkich żeli utrwalających,
- szczotek do podwijania.
Ten styl doceniły zarówno młode, jak i dojrzałe kobiety, ponieważ umożliwiał subtelną stylizację bez skomplikowanych zabiegów fryzjerskich.
5. Średniej długości włosy z falami i lokami
Średniej długości włosy z falami i lokami to kwintesencja kobiecej elegancji lat 30-tych, łącząca swobodę z nutą artystycznego nieładu. W tym okresie modne były zarówno rozpuszczone, zmysłowe fryzury, jak i bardziej wyrafinowane upięcia, gdzie gładko zaczesane pasma przełamywały miękkie fale i subtelne loki.
Włosy o takiej długości pozwalały na kreatywność – fryzurę można było stylizować na różne sposoby, w zależności od okazji:
- tworzyć fale w stylu Hollywood,
- delikatnie podkręcać końce,
- pozostawić luźne pod naturalnym żelem bądź oliwką dla wzmocnienia połysku.
Popularność tego stylu wynikała z łatwości modelowania i uniwersalności – doskonale pasował zarówno do codziennych stylizacji, jak i na większe wyjścia. Średniej długości fryzury z falami i lokami wyróżniały się lekkością i świeżością, podkreślając kobiecy wdzięk i klasę tamtej epoki.
6. Niski Chignon
Niski chignon jest symbolem klasy i ponadczasowej elegancji, którego popularność rozwinęła się w latach 30-tych. Ta fryzura polega na upięciu włosów w niski, luźny kok, usytuowany tuż przy karku, z charakterystycznie gładko zaczesanymi pasmami. Sposób wykonania często różnił się detalami — niektóre warianty zakładały swobodnie wypuszczone pojedyncze pasma przy twarzy, inne bazowały na eleganckim nabłyszczeniu i idealnej gładkości.
Chignon był fryzurą bardzo praktyczną, a jednocześnie niezwykle szykowną. Można było go urozmaicić, oplatając warkoczem podstawę koka lub zdobiąc delikatnymi wsuwkami. Często pojawiał się zarówno podczas wielkich wyjść, jak i na co dzień, szczególnie gdy kobiety chciały prezentować się zjawiskowo, a jednocześnie czuć się swobodnie. Dzięki tej fryzurze wyeksponowana zostawała linia szyi i dekoltu, co dodatkowo dodawało sylwetce lekkości.
7. Fale „S”
Fale „S” były jedną z najbardziej pożądanych stylizacji włosów tego okresu. Ich nazwa wzięła się od kształtu, jaki nadawały pasmom – przypominały płynne, powtarzalne linie litery S. Fryzura była efektem precyzyjnego modelowania włosów dzięki lokówki lub specjalnych klipsów, a następnie trwałego utrwalania żelami lub lakierami.
Styl ten charakteryzował się perfekcyjnie układającymi się włosami, często z głębokim bocznym przedziałkiem. S-fale wyglądały najefektowniej na włosach średnich i długich, nadając twarzy wyrazistego, filmowego uroku. Ta fryzura była wybierana na specjalne okazje, świetnie komponowała się z biżuterią i eleganckimi dodatkami do włosów. Do dziś fale „S” są symbolem klasyki i kobiecej elegancji.
8. Fryzura w stylu Garçonne
Stylistyka garçonne była rewolucją w świecie damskich fryzur lat 30-tych. Krótkie, chłopięce cięcia z wyraźnie zaznaczonym przedziałkiem, zwykle prostym lub lekko asymetrycznym, były przejawem emancypacji i niezależności kobiet. Włosy były najczęściej strzyżone równo na wysokości ucha, a całość fryzury gładko zaczesywano i często wygładzano żelem.
Ten rodzaj uczesania eksponował rysy twarzy i szyję, a jednocześnie doskonale podkreślał indywidualny styl. Garçonne wybierały kobiety gotowe łamać modowe schematy, szukające prostoty, ale i mocnego wyrazu. Fryzura świetnie sprawdzała się zarówno w codziennych, jak i wieczorowych stylizacjach i jest uznawana za jeden z najbardziej charakterystycznych trendów tego okresu.
9. Kok na boku
Kok na boku to subtelna i niezwykle kobieca wersja klasycznego upięcia, która zasłynęła w latach 30-tych. Włosy były zbierane, skręcane i spinane w elegancki kok, przeważnie umieszczony tuż nad uchem. Takie uczesanie nadawało się zarówno do krótkich, jak i dłuższych włosów, podkreślając przy tym linię szyi i kształt twarzy.
Kok na boku często ozdabiano finezyjnymi wsuwkami lub detalami, dzięki którym fryzura nabierała wyrafinowania. To uczesanie wybierały kobiety, które chciały dodać swoim stylizacjom wyjątkowego charakteru. Jest to rozwiązanie uniwersalne, które łatwo można odtworzyć i które pasuje na każdą okazję:
- doskonale sprawdza się podczas większych wyjść,
- dodaje wdzięku w codziennych stylizacjach,
- pozwala wyeksponować kolczyki lub inne ozdoby.
10. Upinane włosy z opaską
Opaska była jednym z najbardziej charakterystycznych dodatków we fryzjerstwie lat 30-tych, a upinanie włosów z tym akcesorium podkreślało styl retro. Do tej fryzury wykorzystywano szerokie, satynowe lub koronkowe opaski, które oplatały głowę tuż nad czołem. Włosy pod opaską mogły być skręcone w delikatne fale, luźno upięte lub spięte w niski kok.
Taka stylizacja stanowiła świetne dopełnienie zarówno codziennych, jak i wieczorowych kreacji. W zależności od okazji, opaski ozdabiano cekinami, perełkami czy koralikami, a całość fryzury nabierała wyjątkowości i indywidualnego wyrazu. To rozwiązanie szczególnie polecane osobom poszukującym alternatywy dla klasycznych uczesań i chcącym dodać stylizacji niepowtarzalny, kobiecy akcent. Współczesne interpretacje tej fryzury śmiało wykorzystują modne dziś szerokie i ozdobne opaski, które nadają fryzurze zmysłowego charakteru nawiązującego do retro.
