Gmina miejsko – wiejska Borek Wielkopolski położona jest w województwie wielkopolskim, w południowo – wschodniej części powiatu gostyńskiego. Przez gminę przebiegają dwie drogi wojewódzkie: droga wojewódzka nr 437 i droga wojewódzka nr 438 oraz droga krajowa nr 12, zapewniające dogodne połączenie z Gostyniem, Jarocinem oraz Krotoszynem.
Gmina zajmuje powierzchnię 127,58 km², w tym miasto Borek Wlkp. 6,16 km². Miasto Borek Wlkp. stanowi centrum administracyjne gminy i zamieszkuje je około 2,5 tys. osób (łącznie cała gmina liczy około 8 tys. osób). Miasto pełni funkcję głównego ośrodka usługowego i kulturowego, a obszar wiejski składa się z kilkunastu miejscowości o charakterze rolniczym. Gmina Borek Wlkp. otacza się terenami rolniczymi i lasami.
W północnej części gminy znajdują się najcenniejsze obszary przyrodnicze, które wchodzą w skład Krzywińsko – Osieckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu. Tereny te cechują się urozmaiconą rzeźbą i mozaiką ekosystemów leśno – łąkowych. Ważnymi elementami są Dolina Pogony i Dolina Dąbrówki pełniące funkcję lokalnych korytarzy ekologicznych. Na terenie gminy Borek Wlkp. ważnym elementem środowiska jest sztuczny zbiornik wodny w Jeżewie, pełniący funkcję rekreacyjną i przyrodniczą. Powstał jako zbiornik retencyjny, a w tej chwili stanowi miejsce wypoczynku mieszkańców oraz punkt lokalnej aktywności wędkarskiej.
Najciekawsze zabytki Gminy Borek Wielkopolski:
Sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia na Zdzieżu
Jedno z najstarszych sanktuariów maryjnych w Wielkopolsce, wzniesione w latach 1635-1655. Świątynia ma bogate wyposażenie późnobarokowe i klasycystyczne. W ołtarzu głównym znajduje się słynący cudami obraz Matki Bożej Pocieszenia, namalowany przez nieznanego artystę w połowie XVI wieku. I choć papieskimi koronami ukoronowany został dopiero w 1931 roku, od 1619 roku uznawany jest przez Kościół za cudowny.
Kościół farny pw. Św. Stanisława Biskupa w Borku Wlkp.
Wzniesiony w latach 1469-1477 z fundacji biskupa Andrzeja z Bnina, odnawiany i powiększony w XVII i XVIII wieku. Bryła kościoła jest w stylu późnogotyckim, która w czasie odbudowy po pożarze została przebudowana w stylu barokowym. W 1956 roku kościół wraz z przyległym terenem został uznany za zabytek.
Kościół w Jeżewie
Kościół bardzo interesujący pod względem architektonicznym, został wybudowany w 1740 r. Jest drewnianej konstrukcji szkieletowej. Posiada wieżę w barokowej formie. Obok kościoła znajduje się drewniana dzwonnica z 1832 r. i plebania wzniesiona w latach 1818-1825. Dworek w Jeżewie został zbudowany przez Edwarda Raczyńskiego, jako dworek myśliwski.
Rynek w Borku Wlkp. z ratuszem
Budynek ratusza wybudowano w 1855 roku w centralnej części rynku. Jest to budowla piętrowa, na planie kwadratu. Przed ratuszem jest pomnik upamiętniający 600-lecie miasta i rokokowa figura Matki Boskiej Niepokalanej z 1776 r. w tej chwili ratusz jest siedzibą Urzędu Miejskiego.
Na wioskach pozostały piękne pałace i dworki.
Pałac w Zimnowodzie, zaprojektowany przez architekta Stanisława Hebanowskiego, jest przykładem stylu historycznego – neorenesansu francuskiego, nawiązującego zarówno w bryle jak i w rozplanowaniu do francuskiej architektury rezydencjonalnej XVII w. Przy pałacu znajduje się park o powierzchni 13 ha z dwoma stawami.
W Bruczkowie w pałacu murowanym z XIX wieku, znajduje się zabytkowa kaplica Matki Boskiej, zbudowana z głazów narzutowych w kształcie groty.
Pałac w Karolewie został wybudowany w 1 połowie XIX wieku przez Karola Graeve. Jest to dwukondygnacyjny budynek, z ryzalitem w elewacji frontowej.
