Do dziś dnia Łukasz pozostaje w stanie wolnego mężczyzny. Choć planował ślub zupełnie serio, nigdy nie zrozumiał logiki swojej narzeczonej.
Kiedy oświadczył się Dominice, byli razem już około roku. Pierwsze burzliwe emocje nieco opadły, a Łukasz w końcu zrozumiał, iż to właśnie ona jest tą osobą, z którą chciałby przejść przez życie, którą pragnie widzieć i słyszeć każdego dnia.
Dominiko, wyjdź za mnie powiedział stanowczo i z zapałem, klękając na jedno kolano, jak przystało, z otwartym pudełeczkiem, w którym lśnił piękny pierścionek, a w drugiej ręce trzymając ogromny bukiet kwiatów.
Dominika nie do końca była zaskoczona przeczuwała, iż coś takiego wisi w powietrzu ale i tak się ucieszyła.
Oczywiście, kochanie, oczywiście zgodziła się bez wahania.
Była piękną dziewczyną, ale i Łukasz nie pozostawał w tyle. Wysoki przystojniak, sportowej postury, z krótką fryzurą i zawsze ubrany w dres.
Chcę, żebyś urodziła córeczkę podobną do ciebie uśmiechnął się Łukasz.
No jasne, z chęcią odparła wesoło Dominika.
Rozpoczęły się przygotowania do wesela. Łukasz choćby nie przypuszczał, iż potrzeba tylu rzeczy.
Dominiko, to jakiś weselny armagedon narzekał, gdy ciągnęła go po sklepach. Nie miałem pojęcia, iż to aż takie zamieszanie.
Okazało się, iż bez zakupu weli
