Podlaskie przysmaki. Pieremiacze – tatarskie pierożki

Podlasie to region, gdzie historia dosłownie spotyka się na talerzu. W tej mozaice kultur – polskiej, białoruskiej, litewskiej czy żydowskiej – szczególny kulinarny ślad odcisnęli Tatarzy. Choć ich społeczność gwałtownie zasymilowała się w XVII wieku to oryginalne i orientalne tradycje przetrwały. Podczas gdy wielu słyszało o słynnym pierekaczewniku (zapiekane ciasto makaronowe), to znakomitym, choć mniej medialnym, skarbem są pieremiacze – małe, złociste pierożki drożdżowe, które niedawno wpisano na listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa. Pieremiacze – symbol tatarskiego dziedzictwa

Pieremiacze (zwane też beremecze ) to tradycyjne, tatarskie pierożki z puszystego ciasta drożdżowego, które następnie smaży się na głębokim tłuszczu, aż osiągną piękny, złocisty kolor. Choć są proste, stanowią jedno z najbardziej charakterystycznych dań kuchni tatarskiej, od wieków przygotowywane na Podlasiu, zwłaszcza w okolicach Łobaczewa Małego w gminie Terespol. Występują też często w województwie podlaskim, gdzie Tatarzy mają swoje tradycyjne siedziby. Ich obecność jest nierozerwalnie związana z historią regionu, gdzie w XVII wieku król Jan III Sobieski nadał Tatarom ziemie. Pieremiacze stały się symbolem przenikania się kultur, a ich receptura była pieczołowicie przekazywana przez gospodynie tatarskie, dbające o zachowanie kulinarnych sekretów.

Tradycyjnie pieremiacze nadziewa się mięsem, które w zgodzie z muzułmańskimi zasadami Tatarów, nie zawierało wieprzowiny. Najczęściej jes