Męscy studenci wykazują większą tolerancję wobec politycznych wrogów niż studentki wobec własnych sojuszników
Dane FIRE pokazują, iż luka tolerancji między płciami jest realna.
20 październik 2025
Wykład Johna Cleese’a o kreatywności (1991)
Wyobraź sobie, iż jesteś demokratycznym socjalistą, którego zaproszono na wystąpienie na kampusie. Kto twoim zdaniem częściej próbowałby cię uciszyć — kobieta o poglądach lewicowych czy mężczyzna prawicowiec?
Można by rozsądnie założyć, iż ktoś o zbliżonej ideologii będzie bardziej tolerancyjny wobec twoich poglądów, ale nowe dane FIRE sugerują, iż tak nie jest. Co zdumiewające, okazuje się, iż mężczyźni często wykazują większą tolerancję wobec przeciwnej strony niż kobiety wobec własnej.
Dane, zaczerpnięte z corocznego rankingu wolności słowa na uczelniach FIRE (College Free Speech Rankings), pokazują, iż ogólny poziom tolerancji wobec poglądów przeciwnych jest niski zarówno wśród studentów, jak i studentek, ale mężczyźni konsekwentnie wykazują znacznie większą tolerancję niż kobiety, niezależnie od swoich poglądów politycznych. W rzeczywistości, z wyjątkiem mężczyzn-libertarian, którzy są nieco bardziej tolerancyjni, mężczyźni wszystkich ideologii mają niemal identyczny poziom tolerancji. To samo dotyczy kobiet.
Innymi słowy, nie chodzi o to, iż liberałowie są bardziej tolerancyjni niż konserwatyści, ani odwrotnie. Liberalni i konserwatywni mężczyźni są mniej więcej tak samo tolerancyjni, tak jak liberalne i konserwatywne kobiety. Tym, co robi różnicę, jest bycie mężczyzną, liberalnym lub konserwatywnym.
Choć przynależność polityczna sprawia, iż ludzie są bardziej stronniczy wobec mówców, którzy podzielają ich poglądy, to wpływa na ich ogólną gotowość do dopuszczenia mówcy do głosu bardzo niewiele. Ale bez względu na partię czy ideologię, mężczyźni są znacznie bardziej tolerancyjni niż kobiety, do tego stopnia, iż różnica między płciami całkowicie dominuje różnice ideologiczne. W rzeczywistości mężczyźni są ponad 3,5 razy bardziej skłonni niż kobiety do bycia „doskonale tolerancyjnymi” wobec przeciwnych poglądów, co oznacza, iż zdecydowanie pozwoliliby przemawiać każdemu zaproszonemu mówcy.
Dlaczego więc istnieje tak duża różnica w tolerancji między płciami? Dane FIRE nie dają jednoznacznej odpowiedzi, ale te wyniki są spójne z dekadami literatury badającej tolerancję polityczną i poparcie dla cenzury, które pokazują, iż mężczyźni są przeciętnie bardziej tolerancyjni i mniej skłonni do cenzurowania niż kobiety.
Bez względu na to, jak dobre są intencje, nigdy nie wolno nam zakazywać mówców ani uciszać studentów.
Jednak dane wykluczają kilka możliwych wyjaśnień. Można by na przykład podejrzewać, iż kobiety są bardziej skłonne do cenzury, ponieważ stanowiska hipotetycznych mówców w większym stopniu ich dotyczą. Ale tylko jeden z mówców broni poglądu, który w sposób szczególny dotyczy kobiet (zakaz aborcji), a luka płciowa nie jest w tym przypadku większa, więc to raczej nie jest przyczyną. Moje podejrzenie, potwierdzone innymi badaniami, jest takie, iż kobietom bardziej zależy na harmonii społecznej.
Bez względu na intencje, nigdy nie wolno nam zakazywać mówców ani uciszać studentów. Skutki oddania kontroli nad debatą ludziom o zapędach cenzorskich okazały się katastrofalne. Każdego, kto próbuje dławić debatę w imię emocjonalnego komfortu, należy publicznie przypominać, iż nasze najważniejsze narzędzia naprawiania niesprawiedliwości społecznych zależą od umiejętności otwartej konfrontacji z kontrowersyjnymi opiniami.
Źródło: Male students show more tolerance for political enemies than females show for their own allies
Zobacz na: Płeć a środowisko akademickie
O żywotnej potrzebie wolności słowa – prof. Jordan Peterson
Celem myślenia jest pozwolenie na to, by twoje myśli umarły zamiast ciebie – Jordan Peterson
Historia pokazuje, iż kobiety u władzy są bardziej skłonne do prowadzenia wojen niż mężczyźni
Efekt kosza z krabami
Karoń o formie komunikacji jaką jest DYSKURS, prowadzący do KONSENSUSU
Język Fanatyzmu: językowe sztuczki używane przez sekty
Jak działa totalitaryzm – Alexandra Stein
Sekta, do której należy wielu, choć nie zdają sobie z tego sprawy
Ruch transpłciowy [transgender] jest narzędziem cenzury i władzy państwowej
Ideologia polityczna i postawy wobec cenzury
„Zmodyfikowaną wersję Kwestionariusza Postaw wobec Cenzury (Hense & Wright, 1992) opracowano po to, by ocenić, w jakim stopniu skala ta mierzy postawy wobec cenzury ogólnie, a w jakim — wobec cenzury materiałów reprezentujących określone wartości społeczno-polityczne. W zmienionej wersji potencjalnie cenzurowane treści określono jako rasistowskie, seksistowskie lub zawierające przemoc. Uczestnicy, czyli studenci uniwersyteccy, którzy wykazywali wysoki poziom akceptacji cenzury w tym kontekście, osiągali wysokie wyniki w skalach autorytaryzmu, konserwatyzmu politycznego oraz tradycyjnej ideologii rodzinnej (podobnie jak osoby popierające cenzurę w skali Hense i Wright), ale niskie w skali konserwatyzmu ekonomicznego. Kobiety były bardziej przychylnie nastawione do cenzury niż mężczyźni. Największe poparcie dla cenzury wyrażali zwolennicy najbardziej lewicowej (socjaldemokratycznej) partii federalnej Kanady. Analiza czynnikowa wykazała, iż większość wariancji można wyjaśnić przez klaster, który nazwaliśmy „puritanizmem politycznej poprawności”: poparcie dla cenzurowania treści rasistowskich, seksistowskich oraz przedstawień przemocy seksualnej. Drugi główny czynnik dotyczył komercyjnej dostępności takich materiałów. Elementy specyficzne treściowo, obecne zarówno w oryginalnej, jak i zmodyfikowanej skali, mogą tworzyć kontekst wpływający na interpretację pozycji niespecyficznych, tak iż zarówno oryginalny Kwestionariusz Postaw wobec Cenzury, jak i nasza zmodyfikowana wersja mogą mierzyć postawy wobec cenzurowania treści naruszających określony system moralny, a nie wobec cenzury jako zasady.” – Źródło: J. Appl. Soc. Psychol,Vol 24, Issue 9, May 1994, Pages 765-781: Political Ideology and Attitudes Toward Censorship
„Zawsze to kobiety, a przede wszystkim młode, były najbardziej zacietrzewionymi zwolenniczkami Partii, połykaczami haseł, amatorskimi szpiegami i tropicielkami nieortodoksyjności” – George Orwell
