Jakby pustka, ale znaczy tak wiele Wiola jechała autobusem numer 302, który przecinał całe zaśnieżone Katowice. Usiadła przy oknie, wpatrując się w zamgloną szybę, dłonią ściskając plastikową reklamówkę z logo taniego supermarketu. W środku był mały tort o nazwie „Delicja”. Tytuł wydawał się szyderstwem: za oknem mróz, w sercu cisza, na duszy szary dzień. Trzydzieści […]
