Na łąkach czy w lasach, a choćby w ogrodach rośnie niepozorna, ale zaradna roślina, ceniona zarówno w kuchni, jak i w medycynie ludowej. Zatrzyma każdego w biegu, bo jej drobne haczyki chwytają się ubrania czy też wspinają się po innych roślinach, by zostać zauważoną.
W tym momencie, warto zatrzymać się, by w harmonii zastanowić się nad wyższymi priorytetami życiowymi zgodnymi z celem makrokosmosu. Przytulia, zwraca nam uwagę, by podjąć akcje, z szacunkiem do własnego wnętrza!
Przytulia to przede wszystkim źródło przyswajalnego krzemu. Oczyszcza, ogólnie wzmacnia, chłodzi, nawilża, leczy rany, usuwa toksyny, oczyszcza krew oraz układ limfatyczny a przede wszystkim poprawia krążenie krwi, przez co przeciwdziała groźnej zakrzepicy, wspomaga leczenie żylaków, prostaty, hemoroidów, a także miażdżycy. To bogaty dar dla limfy i krwi.
Przytulię można stosować wewnętrznie i zewnętrznie. Najlepsza i najsmaczniejsza jest ta zebrana wczesną wiosną. Surowiec zbiera się od maja do sierpnia a suszy w przewiewnym i zacienionym miejscu w temp. 20-40 C.
Można ją dodawać do sałatek i surówek lub tak jak dawniej przygotować przytulię jak szpinak.
Wszystkie gatunki: przytulia czepna, przytulia adekwatna, przytulia pospolita, przytulia wonna , mają podobne działania lecznicze, które są jednakowe, niezależnie od miejsca występowania rośliny.
Wewnętrzne adekwatności :
- oczyszcza układ limfatyczny, krew i rozpuszcza zatory, doskonale wzmacnia układ krążenia, usuwa nadmiar śluzu z organizmu, zmniejsza obrzęki i przywraca prawidłowy przepływ wody w ciele,
- wzmacnia wątrobę, trzustkę, śledzionę i poprawia ich funkcjonowanie,
- pomaga przy wzdęciach, niedokrwistości, wszelkich obrzękach, stanach zapalnych węzłów chłonnych, kamicy nerkowej, guzków tarczycy oraz przy chorobie wrzodowej,
- w medycynie ludowej przytulia polecana była w padaczce, w schorzeniach nerwowych, zatrzymaniu moczu, w dolegliwościach związanych z występowaniem piasku i kamieni.
Stosowana zewnętrznie:
- pomaga gwałtownie we wszelkich chorobach skóry, ranach, czyrakach i zaskórnikach,
- używana do mycia oraz w maseczkach do twarzy wzmacnia i napina jej skórę .
WYKORZYSTANIE :
SOK – świeżo wyciśniętym sokiem codziennie możemy smarować chore miejsca skóry i pozostawiamy do wyschnięcia.
NAPAR – wystarczy jedną łyżkę suszonego ziela zalać szklanką wrzątku i zaparzać pod przykryciem przez 15 min. Wodne wyciągi z przytulii działają regulująco na wypróżnienia, moczopędnie, rozkurczowo, uspokajająco i żółciopędne.
ODWAR – zewnętrznie do przemywania ran i wyprysków, cery tłustej i ze zmianami ropnymi. Wewnętrznie bogaty w krzemionkę i związki fenolowe – doustnie – przy zapaleniu gardła, biegunce:
2 łyżki ziela zalać 500 ml. wody, gotować minimum 8 minut, odstawić na 5 minut, przecedzić. Pić jak napar.
MACERAT – świeżą roślinę zalać wodą źródlaną i pozostawić na
6 – 8 godzin. Pić po 100 ml przy niedoczynności trzustki, żołądka, czy przy słabym trawieniu białek.
OKŁADY Z MIAZGI PRZYTULI – Świeże liście i łodygi należy zmiażdżyć, powstałą miazgę przykładamy w chore miejsce. Pozostawiamy na skórze na 15 minut przy ukąszeniach, przy celach leczniczych na 40 minut aż do 2 godzin.
- łagodzą ból i swędzenie po ukąszeniu owadów. Pomocne również przy wszelkich guzach, a także zastojach limfatycznych.
HERBATKA OCZYSZCZAJĄCA KREW I LIMFĘ
- 100 gramów ziela przytulii – używać w proporcji 1 łyżka stołowa na 1 szklanka wody, doprowadzić do wrzenia, zdjąć z ognia i pozostawić do naciągnięcia przez 15 minut. Przecedzić, popijać małymi łykami przez cały dzień.
Przed rozpoczęciem stosowania przytulii warto skonsultować się z lekarzem!
